دیدارمشائی به سازندگان تئاتر غیراخلاقی هدا گابلر و درخواست انها از مشایی

یزدفردا "تعدادی از عوامل تئاتر غیر اخلاقی هدا گابلر که اجرای آن چندی قبل توقیف شده بود، با چهره جنجالی دولت دیدار کردند. این در حالیست که مشایی در این دیدار به تمام حرف ها و درد و دلهای! این افراد گوش فرا داده و گویا قرار است برای آنها کاری بکند.
به گزارش یزدفردا ، آژانس خبری روز، اخیرا خبر دیدار و نشست عوامل تئاتر غیر اخلاقی هدا گابلر را با اسفندیار رحیم مشایی منتشر کرده است. عوامل مذکور، در این دیدار ضمن بیان انتقادات خود، عنوان کرده اند که امنیت شغلی خود را خطر می بینند و خواستار ورود و دخالت دولت در این زمینه شدند.
حاضران در دیدار با مشایی همچنین برخوردهای صورت گرفته با تئاتر هدا گابلر را ناشایست توصیف کرده اند. تئاتر هدا گابلر نوشته هنریک ایبسن، از نویسندگان فمینست نمایشنامه های تئاتر در اروپا بود.
این تئاتر که حاوی مضامین مستهجن و پرده های غیر اخلاقی از برخورد یک زن با محیط و آدم های اطراف خود بود، چندی قبل در سالن تئاتر شهر تهران به روی صحنه رفت اما با اعتراض افکار عمومی، جریانات مذهبی و نمایندگان مجلس مواجه شد و پس از ۴ روز، اجرای آن متوقف شد.

ملاقات عوامل این تئاتر غیر اخلاقی با چهره جنجالی دولت در حالی صورت گرفته است که پیش از این نیز از دیدارها و جلسات مشایی با برخی بازیگران حاشیه دار سینما خبرهایی منتشر شده بود.و گزارشی از سخنان جناب مشایی در این دیدار منتشر نشده است .

آژانس روز این ملاقات را با تیتر :دیدار جمعی از هنرمندان تئاتر با مشایی درباره برخوردهای قضایی اخیراینگونه منتشر کرد:

با توجه به برخودرهای صورت گرفته با نمایش هدا گابلر و مسائل پیش آمده برای تئاتر کشور، جمعی از بازیگران و هنرمندان برجسته تئاتر در دیدار با مشایی خواستار توجه دولت به عدم امنیت شغلی شان شدند.

این دیدار روز گذشته با حضور جمعی از هنرمندان حوزه تئاتر با "اسفندیار رحیم مشایی" مشاور رییس جمهور و رئیس کمسیون فرهنگی دولت برگزار شد.

هنرمندان حاضر در این جلسه با اشاره به مسائل پیش آمده برای نمایش هداگابلر از برخورد نامناسب با اهالی تئاتر کشور گله کردند و آن را در راستای عدم امنیت شغلی این قشر ارزیابی کردند.
این هنرمندان با اشاره به گزینش های چندین باره شورای نظارت و ارزشیابی تئاتر درباره نمایش هداگابلر از جمله سانسور نمایشنامه، سانسور چندین باره بر سر صحنه تمرین و همچنین سانسور بر سر اجرای اول این نمایش، ورود دستگاهی دیگر غیر از این شورا برای تعطیلی این نمایش را نمونه ای از "در خطر بودن امنیت شغلی خود" دانستند و از رئیس کمیسیون فرهنگی دولت درخواست کردند در زمینه ایجاد شرایط امنیت شغلی بیشتر برای اهالی تئاتر ورود پیدا کند.
اهالی تئاتر در این جلسه با اشاره به صدور مجوز از سوی اداره ارزشیابی و همچنین تمرین یکساله برای آماده کردن نمایش هداگابلر و هزینه های انجام شده برای آن در طول مدت تمرین، از برخورد های ناشایست بوجود آمده پیرامون تئاتر هداگابلر از جمله تعطیلی آن پس از 4 اجرا، شکایت کرده و خواستار ورود و دخالت دولت در این امر شدند.

گفتی است که تئاتر هداگابلر به کارگردانی مهدی رحمانی چندی پیش توسط یک جریان رسانه ای خاص مورد هجوم قرار گرفت و همچنین با توجه به زمان یکساله برای تمرین این نمایش و در مقابل تعطیلی آن با دستور قضایی تنها پس از 4 بار اجرا، پرداخت دستمزدهای دست اندرکاران این نمایش با مشکلات جدی روبرو شد؛ همچینن در همین رابطه نمایندگان مجلس نیز این تئاتر و اهالی آن را را مورد هجوم قرار دادند.

البته آژانس خبری روز در مطلبی دیگر تحت عنوان :نگاهی به جنجال بر علیه هنر تئاتربه این تئاتر پرداخته که بدنیست بخوانیم:

برخوردی مبتذل با نمایشی اخلاق گرا

در طول تاریخ هر زمان عده ای خواسته اند که به یک مفهوم یا فکر و به طور کلی مقوله ای حمله کنند، اگر علم آنها قد نمی داده است به ناچار دست به فحاشی زده و در قالب هوچی گری به تخریب و ترور شخصیت می پردازند. در این فحاشی ها نیز همواره عباراتی به کار می رود که از اساس با مقوله مورد نظر نامانوس‌اند.

گروه فرهنگ و هنر دی نا - بهروز بلمه

این عبارات همواره در دوره های زمانی مختلف مد شده اند و امروز نیز تعداد آنها کم نیست؛ اباحی گری، ابتذال و مبتذل، ترویج فساد، سخیف، مستهجن و...

معنی و تعریف هرکدام ازاین عبارات بماند. نکته دراین است که مواجهه با یک مقوله‌ی خاص وقتی در قالب تهمت و توهین برآید از مهمترین اصل آن یعنی تحلیل تهی است. اما چرا از تحلیل تهی است؟ تحلیل نیازمند آگاهی نسبتا کاملی از مقوله است. آگاهی نیز لازمه‌اش شناخت است و زمانی که ملاک آگاهی و شناخت نباشد هرکسی به خود حق اظهارنظر داده و خود را محق می‌داند در مورد چیزی که نمی شناسد یا واقعه ای که ندیده است اظهارنظر کند.(الان تئاتر نمی بینم، اما خودم را در مسائل فرهنگی صاحب نظر می‌دانم...؛ ستار هدایت خواه. دی نا- ۱۳۸۹/۱۰/۲۹- کد خبر 180513)

درباره تئاتر "هداگابلر" سخن زیاد گفته شده و نکته جالب این است که به جرات می توان گفت تمامی کارشناسان تئاتر (به عنوان افراد آگاه و دانا درمورد مقوله ی نمایش به طور عام و هداگابلر«هنریک ایبسن» به طورخاص) و مسئولین فرهنگی حوزه نمایش از این اجرا دفاع کرده اند و برخورد زننده اخیر را با آن از اساس مردود شمرده و نسبت به آن انتقاد داشته‌اند.

ازطرفی شواهد دال براین است که تمامی کسانی که بدان حمله کرده و آن را مورد توهین قرار داده اند و هنوز هم دست بردار نیستند، هیچگونه آگاهی در مورد اصل نمایشنامه و خالق آن که سهل است بلکه به طور کلی درباره هنر تئاتر نیز ندارند و جالب تر از آن اینکه هیچ نام و نشانی هم از این برادران گرامی "منتقدنما" در جایی به چشم نمی خورد.

برای نمونه مختصرا یادآوری دو نکته برای اثبات این ادعا لازم به ذکر است. نکته اول استناد دوستان به چند عکس است که از فیگورهای بازیگران در حال اجرا گرفته شده است. در هیچ کدام از عکس ها هیچگونه رفتار خلاف شرع و عرف صورت نگرفته است بلکه تنها این تصور ایجاد می شود (آن هم تنها در یک عکس) که نیتِ عملِ خلاف شرع در کار است که اینگونه نبوده است.

عکاسی به عنوان یک هنر، رسالت رسانه ای دارد و به دلیل قدرت بسیار زیاد در عمل انتقال پیام به سادگی می تواند حقیقت را جعل کند. در هنر عکاسی امکان جعل حقیقت بسیار بالاست زیرا در عکس، بعد زمان وجود ندارد بنابراین مخاطب عکس تصویر را در ذهن و تخیل خود، در زمان ذهنی خود حرکت می دهد و از سکون در آورده و می تواند هرگونه که می خواهد تخیل کند.

این جعل حقیقت، رسالت رسانه ای عکاسی را به عنوان هنر تحت شعاع قرار داده و نیز رسالت برادران ارجمند را به عنوان دست اندرکاران خبرگزاری و پایگاه های خبری.

ضمن اینکه یک اتفاق بسیار زننده نیز در جریان این ماجرا می افتد و آن محو کردن چهره بازیگران در انتشار مجدد عکس ها است که خود عملی بسیار ناپسند به نظر می رسد زیرا برخوردی با چند هنرمند صورت گرفته است که عموما با قاچاقچیان و اوباش و جنایتکاران صورت می گیرد.

باز نکته بسیار جالب اینکه آنقدر گریم و چهره پردازی دراین نمایش اغراق آمیز بوده است که در اکثر موارد حتی جنسیت بازیگران قابل تشخیص نیست چه رسد به اینکه چهره آنها شناخته شود. مگر اینکه دوستان چهره بازیگران را به دلیل آرایش غلیظ آنها محو کرده باشند! که البته نتیجه اش آن است که مدعیان تفاوت گریم را با آرایش ندانسته اند و حتی توانایی تشخیص تفاوت ماسک(به عنوان شاخص ترین نماد در هنر نمایش) با آرایش را نیز نمی دانند و می توان احتمال داد بازیگران دلقک سیرک نیز از نظر این دوستان ترویج اباحی گری می کنند!

نکته دوم که بسیار مهم است و می توان بر اساس آن رای صادر کرد اشارات جالبی است که در یادداشت های برخی از رسانه های خاص آمده است، مختصرا مبنی براینکه "هنریک ایبسن" خالق نمایشنامه هداگابلر متاثر از نیچه بوده است و « تئاترهداگابلر برگرفته از یک نمایشنامه غربی است و مبتنی بر نظرات نیست‌انگارانه و لذت‌گر است و به شکل بسیار سخیف و نامناسبی در یکی از تالارهای تهران به نمایش عمومی گذاشته شد. این نمایش به محلی برای ترویج اباحه‌گری، ابتذال و عادی‌سازی چندشوهری، اختلاط زن و مرد و استفاده از نمادهای یک فرقه انحرافی موسوم به «بردگی جنسی و فراماسونری» و دیگر اقدامات ضدارزشی تبدیل شده بود... سایت خبری تحلیلی مشرق -۱۳۸۹/۱۱/۹ - کد خبر ۲۶۸۸۰)

در صورتی که قابل توجه است؛ هنریک ایبسن نه تنها متاثر از "نیچه" نبوده است بلکه به هیچ عنوان "نیچه" نیز تفکرات نیست آنگارانه و لذت گرا (به تعریفی دوستان دارند) ندارد. ضمن اینکه "هنریک ایبسن" به عنوان یکی از بزرگترین نمایشنامه نویسان جهان در اندازه های "شکسپیر" اعتبار دارد و از طرفی شدیدا متاثر از تفکرات "کی‌یرکگارد" فیلسوف به شدت مسیحی دانمارکی قرار داشته و اتفاقا نظریات کی‌یرکگارد(کی‌یرکگور) که به سهولت از آثار ایبسن قابل دریافت‌اند نه تنها نیست انگاری و لذت گرایی نبوده است بلکه به شدت اخلاق گرایانه اند.!

طبیعی است وقتی جریان خاص رسانه ای، نمایشنامه ای را نخوانده اند و آن را ندیده اند با دیدن 4عکسِ یک عکاس آماتور دچار اعوجاج فکری می شوند.

ذکر این دو نکته برای اثبات پوچ بودن ادعاهای دوستان و از همه مهم تر دست یازیدن ایشان به فحاشی و تهمت و افترا کافی به نظر می رسد. اما طی روزهای گذشته برخوردهایی که با این مسئله (شاید بهتر است بگوییم جنجال مجازی) صورت گرفت نشان دهنده نیت دیگری ورای یک انتقاد فرهنگی است و از یک هدف سیاسی در پس این همه جار و جنجال احساس می شود که دراین صورت به سادگی، یک حوزه فرهنگی و چند هنرمند بی بضاعتِ آن قربانی یک هدف سیاسی شده اند ...

حمله جریان رسانه ای خاص به مسئله هداگابلر در دو بخش صورت گرفته و می گیرد، نخست به صورت مداوم به دست اندرکاران خود نمایش هداگابلر که با بازداشت و شکایت‌کِشی و فحاشی و اخیرا اتهاماتی جدید توام بوده است به عنوان نمونه؛ (ترویج اندیشه های اباحه گری و نیز بی بند و باری های غیراخلاقی غربی ها و حمله به نهاد خانواده، برای ایجاد گسست و انهدام این بنیاد بسیار مهم و مستحکم درجامعه ما، با استفاده از اجرای نمایش های خاص و جذب مخاطبانی که اغلب شان را افراد تحصیل کرده و مدعی روشنفکری تشکیل می دهند، متاسفانه با برنامه ریزی یک سفارتخانه خارجی و مبتنی بر تلاش های پنهان، اما درراستای جنگ نرم با ارزش های دینی و ملی مان، از پنج سال پیش (سال 84) آغاز شده و امروز منتج به اجرای آثاری همچون هدا گابلر شده است... نمایشنامه خوانی هدا گابلر، اجرای مجموعه آثار ایبسن (نمایش های دشمن مردم، خانه عروسک، وقتی ما مردگان برمی خیزیم، اشباح، جان گابریل بورگمن)، و مجموعه سخنرانی هایی با عناوین منزلت ایبسن در ادبیات نمایشی، ایبسن مرد تئاتر، طغیان گری در شخصیت و آثار ایبسن و مقایسه آن با امام محمد غزالی در فرار از مدرسه، تجلیل از کارگردانان، پیشکسوتان، مترجمان و ناشران آثار ایبسن درایران، نشست و گفت و گو با مترجمان آثارایبسن و با محوریت تئائر شهر، درتهران و دانشکده های هنری شهرهای شیراز، اراک، بوشهر، تبریز، تنکابن، الیگودرز برگزار می شود... نکته قابل توجه دیگر این که مراسم پایانی این همایش نیز در سفارتخانه آن کشور اروپایی برگزارمی شود و در واقع آن مدیر، با استفاده از جایگاهش، عموم تئاتری های مطرح را به مسئولان آن سفارتخانه معرفی می کند. تابناک به نقل از کیهان - ۰۸ بهمن ۱۳۸۹- کد خبر: ۱۴۴۸۳۰.)

و دیگری به کارشناسان و هنرمندانی است که از این نوع برخوردها انتقاد کرده اند و از هنر تئاتر و هنرمندان آن دفاع. (برای نمونه عکس العمل عجیب برخی رسانه ها نسبت به انتشار مصاحبه با خانم "لیلی رشیدی" در آژانس خبری روز: «حمله حامی موسوی به منتقدان نمایش مبتذل – رجانیوز به نقل از مشرق نیوز - کد خبر:77584 - شنبه، 9 بهمن 1389 »)

درمورد نخست توان سناریو نویسان روزنامه کیهان مانند همیشه ستودنی است اما تذکر لازم به ذکر این است که از این گونه کارها نه فقط برای ایبسن بلکه برای بسیاری از هنرمندان بزرگ دنیا انجام می گیرد و خواهد گرفت و می توان همه آنها را حرکاتی جاسوسی و خرابکارانه تشخیص داد. همانگونه که می توان با برداشت چهار عکس از هر فیلم سینمایی و سریال تلوزیونی و هر نمایشی (تاکید می شود حتی تعزیه!) اینگونه القا کرد که ترویج اباحی گری صورت گرفته است و هر بزرگداشت از هنرمندان خارجی( از آنجا که عموما با همکاری سفارت خانه های کشور وطن آن هنرمند صورت می گیرد) را حرکاتی خرابکارانه و تهاجم فرهنگ مستهجن غربی و ترویج اباحی‌گری در نظر گرفت.

اما دریادداشتی که پیکان حمله را متوجه مصاحبه خانم "لیلی رشیدی" کرده است: (لیلی رشیدی در برابر مسائل مربوط به نمایش مبتذل هدا گابلر که باعث دل آزردگی دینداران جامعه و مردم انقلابی شد، گفت: نگرانم که خشونت و دیکتاتوری وارد عرصه هنر شود... رجانیوز - همان) می توان نتیجه گرفت ظاهرا دینداران جامعه و مردم انقلابی تنها دوستان گرامی دو سه سایت خبری و یکی دو روزنامه هستند که ندیده و نشناخته غوغا به پا کرده و تمامی مردم شهیدپرور ایران و به خصوص هنرمندان زحمت کشی که در مقابل این برخوردهای غلط واکنش نشان داده اند را از جرگه دینداران و مردم انقلابی خارج ساخته اند و حتی احترام مسئولین محترم فرهنگی کشور را نگاه نداشته تاجایی که شخص وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی را نیز جزء این دسته به حساب نیاورده اند.

درجای دیگری نیز با لحنی زننده خانم "لیلی رشیدی" را به این جهت که درانتخابات سال گذشته از میرحسین موسوی طرفداری کرده است مورد انتقاد قرار داده و این مساله مهم را نادیده گرفته اند که خانم رشیدی دراین مورد خاص به عنوان یک هنرمند اظهارنظر کرده و این موضوع هیچ ارتباطی با رای انتخاباتی ایشان و از همه مهم تر مواضع شخص موسوی ندارد.

و درپایان با اشاره به جملات پایانی یادداشت مذکور: «بر این اساس متوقف شدن این نمایش، البته همزمان با اتمام اجرای آن، نگرانی رسانه های متعلق به صهیونیسم، بهائیت و جریان فرهنگی برانداز را در پی داشت. مشرق - همان» این نکته قابل ذکر است که این رفتار و برخوردها بیشتر به بهانه گیری هایی می ماند که هدف دیگری را جدای از اصل موضوع مورد مناقشه دنبال می کند که می توان از بررسی این رفتارها به آن نیت دست یافت.